ΔΟΥΚΙΣΣΑ

Ηταν η μία αληθινή Δούκισσα του τραγουδιού. Μια κυρία με «Κ» κεφαλαίο! Η φτωχή αλλά περήφανη κοπέλα του Πειραιά, με το πηγαίο ταλέντο στον χορό και το τραγούδι, έκανε λαμπρή καριέρα -με αξιοπρέπεια και χωρίς σκάνδαλα- και βοήθησε πολλούς συναδέλφους της στα πρώτα τους βήματα, όπως τη Βίκυ Μοσχολιού και τον Τόλη Βοσκόπουλο.

Γεννημένη το ’1941 σε φτωχογειτονιά του Πειραιά, η Δούκισσα Φωταρά γνώρισε από μικρή την απονιά του πατέρα! Ο άνθρωπος που την έφερε στον κόσμο τής έδειξε από παιδί την πλήρη αδιαφορία του. Η ίδια είχε εξομολογηθεί: «Τελειώνοντας το δημοτικό χρειάστηκα ένα χαρτί για να το πάω στο σχολείο κι εκείνος δεν μου το έδωσε…»
Ως παιδί δεν της άρεσε να παίζει με συνομηλίκους, είχε βρει το δικό της παιχνίδι μπροστά στον καθρέφτη: έπαιρνε πόζες, χόρευε, τραγουδούσε και παρίστανε τη μεγάλη καλλιτέχνιδα!
Βραβεύτηκε το ’1952, μόλις δώδεκα χρόνων, σε διαγωνισμό νέων ταλέντων στο αναψυκτήριο «Κοσμικόν», στο Πασαλιμάνι. Το έπαθλο ήταν… πέντε πάστες και ένα σερβίτσιο του λικέρ. Οπως μου είχε πει σε παλιά συνέντευξή μας για την τηλεόραση, γλυκάθηκε με τα δώρα που της έδωσαν αλλά και με την ανταπόκριση του κόσμου σε εκείνη την πρώτη της δημόσια εμφάνιση και αποφάσισε -με τη συγκατάθεση της μητέρας της- να βγει στο παλκοσένικο. Συμφώνησε τότε με τους υπευθύνους του αναψυκτηρίου να δουλέψει μαζί τους, με αμοιβή 200 δραχμές την εβδομάδα…
Η 12χρονη Δούκισσα φορώντας γυαλιστερό σαλβάρι χόρευε και έλεγε και κανένα τραγουδάκι σημειώνοντας μεγάλο σουξέ. Η γιαγιά της -από τις πιο φανατικές θαυμάστριές της- ερχόταν τα βράδια να την πάρει από το κέντρο. «Και η μαμά της κι εγώ τη βοηθούσαμε όσο μπορούσαμε να πετύχει σε αυτό που λαχταρούσε. Ημασταν φτωχοί, εγώ τότε δούλευα μαγείρισσα σε ένα σπίτι. Από τον μισθό μου της έκανα τα φορέματά της και άλλα έξοδά της» είχε πει η γιαγιά της στο «Ντομινό».Στα πρωτα της βηματα στο λαικο τραγουδι ητανε διπλα της ο πατριος της κορυφαιος μπουζουξης της εποχης εκεινης ο Γιαννης Λαουταρης..
Το ’57, ενώ έχει κάνει τη… μαθητεία της στο λαϊκό τραγούδι σε μικρά, θρυλικά όμως κέντρα, ηχογραφεί στην Columbia το πρώτο της τραγούδι («Με την κοπέλα που αγαπώ») και τη συνοδεύει το Τρίο Γκρέκο. Ο δίσκος πούλησε πολύ, γιατί στην πίσω πλευρά του ήταν το τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη «Οι δεσμοφύλακες». Τραγουδάει με ονόματα όπως ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Τζουανάκος, ακόμα και ο Στέλιος Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα, κάνοντας μεγάλο σουξέ.
Στην «Τριάνα του Χειλά» τη σεζόν ’62-’63 τραγουδούσε μαζί της και η Εφη Λίντα, εξαδέλφη της Βίκυς Μοσχολιού. «Η Λίντα μού ζήτησε να τη φέρει στο κέντρο, όπως και έγινε, με αποτέλεσμα η Βίκυ Μοσχολιού να κάνει το πρώτο της βήμα στο τραγούδι» είχε αφηγηθεί η Δούκισσα στον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη για το βιβλίο του «Αρχισαν τα όργανα». Από τότε η Δούκισσα και η Μοσχολιού έγιναν επιστήθιες φίλες μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Η Δούκισσα τραγουδάει και κινείται ρυθμικά κατεβαίνοντας με το μικρόφωνο (τότε ήταν με καλώδιο) στα τραπέζια και βγάζοντας φωτογραφίες με τους θαμώνες. «Αν έπαιρνα ποσοστά από τους φωτογράφους των μαγαζιών, θα είχα βγάλει πολλά λεφτά» συνήθιζε να λέει γελώντας. Αργότερα στα «Δειλινά» εκείνη λάνσαρε το ασύρματο μικρόφωνο.!!
Η εκφραστικότητά της δεν μένει ανεκμετάλλευτη ούτε από σκηνοθέτες, οι οποίοι της προτείνουν να εμφανιστεί σε ταινίες τους τραγουδώντας αλλά και παίζοντας. Το ταλέντο της, σε συνδυασμό με την αριστοκρατική της εμφάνιση (τα ρούχα της ήταν σινιέ, sur mesure και την έκαναν να μοιάζει με αληθινή δούκισσα), στην πορεία βρίσκει τη θέση του και στα κοσμικά σαλόνια της Πλάκας, όπου τραγούδησε, μεταξύ άλλων, με τις Καίτη Μπελίντα και Κλειώ Δενάρδου, με μαέστρους τους Γιώργο Μουζάκη και Γιώργο Κατσαρό.
Η μπριόζα φωνή της δεν αφήνει ασυγκίνητους μεγάλους συνθέτες που ηχογραφούν μαζί της πολλά τραγούδια. Τη σκυτάλη παίρνει από τονΣτελιο Χρυσίνη ο Μανωλης Χιώτης, που της δίνει τα κομμάτια «Σβήσε τη φλόγα», «Απότομα» και «Φέρτε να πιω». Ακολουθούν οι Θεοδωρος Δερβενιώτης, Γιωργος Μητσάκης, Βασιλης Καραπατάκης, Μπαμπης Μπακάλης, Γιωργος Ζαμπέτας κ.ά. Ανάμεσά τους, ο Γιάννης Καραμπεσίνης, με τον οποίο για ένα διάστημα εμφανίζονται μαζί γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Το ’65 συνεργάζεται με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και ηχογραφεί τραγούδια του που ακούστηκαν στην ταινία «No Mr Johnson», με γνωστότερη την επιτυχία «Τα παλικάρια».
Οταν ο Τόλης μπαίνει στη ζωή της…..
Στα τέλη των 60s μπαίνει δυναμικά στη ζωή της ο Τόλης Βοσκόπουλος ως συνθέτης τραγουδιών της, παρτενέρ της σε δίσκους και ταινίες, καθώς και ερωτικός της σύντροφος. Τα ντουέτο της μαζί του («Αρραβωνιάρα» και «Ελ Πάσο») αλλά και τα τραγούδια που γράφει εκείνος για τη φωνή της (με σήμα κατατεθέν το κλασικό «Οι αναμνήσεις») έχουν γράψει ιστορία. Η συνεργασία και η σχέση τους είχαν άδοξο τέλος, με αποτέλεσμα η Δούκισσα να πάει στην Αμερική, όπου για μισό χρόνο εμφανιζόταν σε κέντρο της Νέας Υόρκης. Οπως μας λέει ο επιχειρηματίας της «Νεράιδας» Στηβ Κακέτσης -με τη Δούκισσα γνωριζόταν σαράντα χρόνια και συνεργάστηκαν στο κέντρο του-, «έφυγε από την Ελλάδα για να ξεχάσει το άσχημο τέλος του δεσμού της με τον Βοσκόπουλο, τον οποίο βοήθησε πολύ στο να αναδειχτεί στην καριέρα του».
Επιστρέφοντας από την Αμερική ξεκινάει εμφανίσεις στη «Νεράιδα», υπό τη σκέπη της θρυλικής Παμέλας, και το άστρο της μεσουρανεί. Ο Τάκης Μουσαφίρης που της γράφει μεγάλα σουξέ της εποχής («Το μωρό» και «Ατάκα κι επιτόπου») και ο Γιώργος Κινούσης που υπογράφει το αγαπημένο της τραγούδι «Ανθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε» της δίνουν το «ελευθέρας» να… αλωνίζει τις μεγαλύτερες πίστες της παραλίας για είκοσι και πλέον χρόνια ως ένα από τα πρώτα ονόματα της νυχτερινής Αθήνας.
Η Δούκισσα έχει μία αδελφή, την Αντζελα Λαουτάρη (από τον γάμο της μητέρας της με τον μπουζουξή Γιάννη Λαουτάρη) που επίσης ασχολήθηκε με το τραγούδι. Παντρεύτηκε δύο φορές και έχει δύο γιους, τον Κυριάκο Παπαδάκο που παντρεύτηκε πρόσφατα και τον Δημήτρη Ρίζο. Ανάμεσα στα «μικρά μυστικά» της, όπως τα διαβάζουμε σε παλιά εξομολόγησή της στο περιοδικό «Ντομινό», ήταν και τα εξής: Τις ελεύθερες ώρες της κεντούσε καλλιτεχνικούς πίνακες, είχε πάθος με τα σταυρόλεξα, δεν φορούσε μεγάλα κοσμήματα, της άρεσε να διαβάζει βιβλία με ιατρικά θέματα, απεχθανόταν τη διπροσωπία, δεν ήταν προληπτική, φοβόταν τον θάνατο και πίστευε στο ρητό που λέει «να ξέρεις στη ζωή να φεύγεις πρώτος».
«Ανθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε όλοι σε τούτη τη ζωή»… Το αγαπημένο κομμάτι της Δούκισσας τραγούδησαν με μάτια δακρυσμένα όσοι ανηφόρισαν στην τελευταία της κατοικία στο Α’ Νεκροταφείο, το Σάββατο το μεσημέρι. Εκλαψε το μπουζούκι του Δημήτρη Χιονά.! Τους λυγμούς του σιγοντάριζε η κιθάρα του τραγουδιστή Δημήτρη Σόμπολου και ο Γιώργος Κοινούσης ..εφυγε της 30 Σεπτεμβριου του 2010…